Międzynarodowy Motocyklowy Rajd Katyński

27 sierpnia (piątek)
17:00 - Zbieramy się w Świątyni Opatrzności Bożej w Wilanowie, tam rozstawiamy namioty. Ognisko. Odprawa, podział na grupy.
20:00 - Msza Święta i Apel przy grobie ks. Zdzisława Peszkowskiego.

28.08.2010 (sobota) godz.10:00 - uroczystość rozpoczęcia X Motocyklowego Rajdu Katyńskiego przed Grobem Nieznanego Żołnierza w Warszawie. Organizuje KG Policji i Garnizon Warszawski Wojska Polskiego.

W Rajdzie uczestniczyły 124 osoby na 109 motocyklach i 4 furgony towarowe. Uczestnikami byli motocykliści z Polski, 3 z USA i dwóch z Australii. Było 3 historyków z IPN-u, 5 księży katolickich, pilot LOT-u - kapitan Boeinga 767, muzyk i architekt, marynarz i ratownik GOPR-u, adwokat i oficer policji, lekarze, studenci i emeryci. Najmłodszym motocyklistą był 18 – letni uczeń - Mateusz Szulc, najstarszy 76 letni inż. Bogumił Kubiak.

TRASA RAJDU

22 dniowa (6 000 km.)
Warszawa – Ostrów Maz. – Okopy - Sokółka – Giby - Kopciowo – Koniuchy - Wilno – Ponary – Czarny Bór – Podbrodzie – Bezdany – Egliszki – Ławaryszki – Kowalczuki – Mejszagoła – Oszmiana – Bogdanowo – Mińsk – Kuropaty – Chatyń – Mohylew – Smoleńsk lotnisko - Katyń – Kłuszyn - Ostaszków – Miednoje – Moskwa – Butowo - Kursk – Charków – Kijów (Bykownia) – Żytomierz - Berdyczów – Chmielnik – Winnica - Brahiłów – Latyczów - Bar - Kamieniec Podolski – Chocim – Okopy Św. Trójcy - Jazłowiec – Buczacz – Huta Pieniacka – Malechów - Lwów – Żołkiew - Warszawa.

ROZPOCZĘCIE RAJDU:

Odbyło się w dniu 28.08.2010 r. o godzinie 10:00, na Pl. Marszałka Józefa Piłsudskiego, przed Grobem Nieznanego Żołnierza w Warszawie. Uroczystość była przygotowana i przeprowadzona przez Garnizon Warszawski Wojska Polskiego. W uroczystości udział wzięła orkiestra i asysta honorowa Wojska Polskiego.

Komandor trasy X Rajdu Katyńskiego, kpt. pilot Mirosław Ołowski złożył meldunek Panu Krzysztofowi Jaraczewskiemu, wnukowi Marszałka, a Pan Andrzej Pilecki – syn Rotmistrza, Witolda Pileckiego dokonał honorowego startu. W uroczystości uczestniczyli nasi Kombatanci. Motocyklistów pobłogosławił ks. prałat płk Sławomir Żarski.

ZŁOŻYLIŚMY WIEŃCE

W miejscu katastrofy, na lotnisku smoleńskim. W miejscach zbrodni komunistycznych, na cmentarzach w Kuropatach, Katyniu, Miednoje, Moskwie-Butowie, w Charkowie i Kijowie – Bykowni. Odprawione zostały Msze Święte za pomordowanych. 
Złożyliśmy również wieńce na sąsiednich cmentarzach, gdzie spoczywają obywatele byłego ZSRR – mordowani w równie okrutny sposób.

Złożyliśmy wieniec w Koniuchach, w wymordowanej przez partyzantkę komunistyczną wiosce.
Złożyliśmy wieńce w miejscach zbrodni niemieckich w Wilnie-Ponarach, w Chatyniu i we Lwowie, na Wzgórzach Wuleckich.

Złożyliśmy wieńce na grobach żołnierzy polskich:
W Moskwie, na Cmentarzu Dońskim na symbolicznej mogile gen. Niedźwiadka Leopolda Okulickiego i Stanisława Jasiukiewicza.
W Kopciowie na grobie Emilii Plater.
W Wilnie na Rossie, na Grobie Matki i Serca Syna.
W Brachiłowie, poległym w ciężkich walkach z bolszewikami pod Meżyrowem 27 kwietnia 1920 roku.
W Barze, poległym w 1920 roku w walce z bolszewikami, którzy w składzie 3 armii gen. Rydza-Śmigłego bili się o wolną Ukrainę, wspólnie z oddziałami atamana Semena Petlury.

We Lwowie, na Cmentarzu Orląt Lwowskich i na Cmentarzu Janowskim, w hołdzie najmłodszym żołnierzom Rzeczypospolitej, którzy w dniach 1 – 22 listopada 1918 roku, walczyli i obronili polski Lwów. W Malechowie k. Lwowa, w kwaterze Obrońców Lwowa, żołnierzy poległych we wrześniu 1939 r.

W Kamieńcu Podolskim, pod pomnikiem Hektora Kamienieckiego - Pana Wołodiowskiego.
Na Cmentarzu Łyczakowskim, na grobie Marii Konopnickiej, Władysława Bełzy, Juliana Ordona.
W Żółkwi, na grobie Hetmana Wielkiego Koronnego Stanisława Żółkiewskiego
Złożyliśmy wieńce w Zułowie, w miejscu urodzenia Józefa Piłsudskiego. Pod pomnikiem Adama Mickiewicza we Lwowie.  W Żytomierzu, na grobie rodziców Ignacego Paderewskiego.
Złożyliśmy wieniec na Arbacie w Moskwie pod pomnikiem przyjaciela Polski, Bułata Okudżawy. Leszek Rysak – uczestnik Rajdu, zaśpiewał kilka jego piosenek.

Odwiedziliśmy polskie twierdze w Chocimiu, w Okopach Św. Trójcy, Buczaczu, Jazłowcu i Kamieńcu Podolskim.

KŁUSZYN

W 400. rocznicę największego triumfu Oręża Polskiego - zwycięstwa pod Kłuszynem, rozstawiliśmy namioty na polu bitwy. Była Msza Św. za poległych. Na ognisko przyszli miejscowi Rosjanie. Popłynęły pieśni i polskie i rosyjskie.

ZLOT W HUCIE PIENIACKIEJ

W dniu 15 września Rajd Katyński przyjechał do Huty Pieniackiej, jednej z ponad 2 tysięcy polskich wiosek wymordowanej w sposób niezwykle okrutny przez bandy OUN-UPA. Tam też odbył się zlot motocyklowy przygotowany przez Adama Świtalskiego. Do Rajdu Katyńskiego dołączyło ponad 100 motocyklistów, którzy przyjechali z Polski. W ten dzień Huta Pieniacka ożyła. Rozstawiliśmy ponad 200 namiotów. Przyjechali cudownie ocaleni z rzezi, ich rodziny a także Polacy z Ukrainy. Był wójt i nauczyciel z sąsiedniej wioski Żarki. Ukraińskie dzieci dostały podarki.

ZAINTERESOWANIE RAJDEM

Rajd cieszył się dużym zainteresowaniem na całej trasie. Duża grupa motocykli udekorowanych flagami Polski, a potem, Rosji, Ukrainy, zwracała uwagę i zjednywała sympatię miejscowej ludności. Spotykaliśmy się z serdecznością na każdym kroku. Podczas całego Rajdu nie było ani jednego, wrogiego nam aktu.

SPOTKANIA

Było ich wiele. Szczególnie wzruszające były spotkania z dziećmi.
Na wileńszczyźnie odwiedziliśmy polskie szkoły w Bezdanach, Egliszkach, Ławaryszkach i w Kowalczukach. Byliśmy gośćmi polskiej szkoły im. Jana Pawła II w Wilnie, gdzie spędziliśmy dwie noce pod opieką polskich harcerzy i ich harcmistrza ks. Dariusza Stańczyka. W Podbrodziu odwiedziliśmy sierociniec. Odwiedziliśmy sierocińce w Bogdanowie na Białorusi, w Smoleńsku i w Miednoje w Rosji. Spotkaliśmy dzieci w szkole w Berdyczowie na Ukrainie. Wszystkie dzieci dostały podarki a gdzie to było możliwe – jeździły na motocyklach. Było wspólne śpiewanie. Radości było co niemiara.

Niezwykle serdeczne spotkanie z młodzieżą rosyjską mieliśmy w Białogorodzie. Spotkanie spontaniczne, nieplanowane. Ot, Pani z Rady Miejskiej zatelefonowała kilka godzin wcześniej, że dzieci chcą spotkać polskich motocyklistów. Z braku czasu młodzież z przedstawicielką miasta przyjechała na stacje benzynową, na obwodnicy miasta. Dzieciaki przywiozły podarki. My się zrewanżowaliśmy. Było wspólne śpiewanie.  

W Ostrej Bramie, w Oszmianie, w Smoleńsku, w Charkowie, w Kijowie, w Żytomierzu, w Berdyczowie, w Chmielniku, w Winnicy, w Brachiłowie, w Latyczowie, w Barze, w Kamieńcu Podolskim i innych miejscach, spotykaliśmy Polaków w kościołach, na cmentarzach. To były silne przeżycia. Były łzy.

Na spotkanie z motocyklistami do Ambasady Polskiej w Mińsku przybył wiceminister Spraw Zagranicznych Białorusi. Byli przedstawiciele ambasad krajów Unii Europejskiej, USA, Ukrainy. Był ambasador Gruzji. Następnie wspólnie złożyliśmy wieńce w Kuropatach i w Chatyniu.

W Winnicy uczestniczyliśmy w uroczystościach miejskich. Była parada ulicami miasta, był mecz piłki nożnej - reprezentacja Rajdu Katyńskiego z reprezentacją winnickich motocyklistów.  Drugi mecz piłkarski rozegraliśmy we Lwowie z Pogonią Lwów.

Zwykle w spotkaniach uczestniczyli przedstawiciele władz.

WŁADZE

Odnotowaliśmy dużą życzliwość władz na całej trasie Rajdu. Na terytorium Białorusi, Rosji i Ukrainy częściowo towarzyszyły nam eskorty policji, ułatwiając i znacznie przyspieszając przejazd.

Przejścia graniczne przekraczaliśmy sprawnie, poza kolejnością. Najtrudniejszą granicę, granicę z Rosją, gdzie w przeszłości zdarzyło nam się stać 11 godzin, czterdziestu kilku motocyklistom, tym razem 127 osób i 4 furgony przekroczyło w 3 godziny. Absolutny rekord – mamy nadzieję, że to już tak będzie zawsze.

MEDIA

Poza granicami Polski, podobnie jak w latach ubiegłych, obserwowaliśmy duże zainteresowanie mediów. Udzieliliśmy wielu wywiadów dla prasy, radia i TV. W Charkowie, tuż po naszym przyjeździe była konferencja prasowa. W TV ukraińskiej były informacje niemal codzienne – tak nas informowali napotkani ludzie. W Polsce na moje listy do prezesa TVP i red. naczelnego Rzeczypospolitej, nie otrzymałem odpowiedzi.
   
DARY

X Rajd Katyński poprzedziliśmy zbiórką darów dla Polaków pozostałych na dawnych Kresach Rzeczypospolitej. Były to przede wszystkim książki: dzieła Sienkiewicza, Mickiewicza, Słowackiego, Norwida oraz wiele innych, podręczniki szkolne do nauki j. polskiego i historii a także sprzęt sportowy, słodycze, zabawki, koszulki, długopisy itp. Proszę pamiętać, że na ziemiach tych przez dziesiątki lat polskość była tępiona, za polskość strzelano,  wywożono na Syberię. Pozostały tam  po nas zrujnowane cmentarze, pałace również często w ruinie i ciągle jeszcze ludzie - Polacy kochający Polskę. I to dla nich spotkania z rodakami i książka polska są bezcenne. Dlatego najserdeczniej dziękuję darczyńcom, którzy nie pozostali obojętni na nasz apel.

Wiele z darów to dary od polskich motocyklistów, kupionych za pieniądze zebrane podczas Jasnogórskiego rozpoczęcia sezonu motocyklowego.

Otrzymaliśmy dotację od Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w wysokości 9 tys. zł. za którą kupiliśmy wieńce, znicze i pochodnie, oraz dotację od Ministerstwa Obrony Narodowej, w wysokości 20 tys. zł. przeznaczona na promocje Rajdu Katyńskiego. Kupiliśmy plakaty, foldery, medal pamiątkowy, znaczki, flagi, chusty, koszulki, czapki.

FURGONY BAGAŻOWE

Następujące osoby, bezinteresownie użyczyły nam cztery furgony bagażowe, którymi mogliśmy przewieść dary:
1. Bogusław Orłowski
2. Lesław Ratajczyk
3. Rafał Ignaczak
4. Jakub Chruściel
Dziękuję Przyjaciele z całego serca.

WNIOSKI

X Rajd Katyński był trudny, trzytygodniowy, dłuższy od poprzednich. 5 dni jechaliśmy w deszczu. W Kłuszynie skrobaliśmy lód z namiotów i motocykli, było zimno. Dużo popsutych motocykli. Było kilka wypadków, ale tylko jedna noga w gipsie. Pomimo to, Rajd zakończył się pełnym sukcesem. Osiągnęliśmy wszystkie wyznaczone cele. Nawiązaliśmy wiele nowych przyjaźni. Wszystkie spotkania były wzruszające, a zwłaszcza z Polakami. Były łzy. Zapraszają nas, chcą nas gościć. Odniosłem wrażenie, że jesteśmy im potrzebni, ale Oni nam również ze swoim umiłowaniem Polski.

Motocykliści uczestniczący w X Rajdzie Katyńskim zachowywali się wzorowo. W trudnych warunkach wykazali hart ducha najwyższej próby. To dżentelmeni i zapewniam, że nie przyniosą Polsce wstydu. Wokół szlachetnych celów, gromadzą się szlachetni ludzie.

PODZIĘKOWANIA

W tym miejscu pragnę podziękować wszystkim naszym Przyjaciołom, których życzliwość złożyła się na sukces X Rajdu Katyńskiego:
Jego Eminencji Księdzu Prymasowi, za błogosławieństwo, opiekę duchową i za to, że pierwszy nam zaufał.

Panu Min. Radosławowi Sikorskiemu.
Panu Ambasadorowi Jerzemu Bahrowi w Moskwie.
Panu Konsulowi Michałowi Greczyło w Moskwie.
Panu Jarosławowi Czubińskiemu - Dyrektorowi Dpt. Konsularnego MSZ.
Panu Maciejowi Szymańskiemu – Dyrektorowi Dpt. Współpracy z Polonią MSZ.
Panu Radcy Andrzejowi Krętowskiemu z MSZ
Panu Witoldowi Juraszowi – Charge d’affaires w ambasadzie polskiej w Mińsku.
Panu Konsulowi Stanisławowi Kargulowi w Wilnie.
Panu Konsulowi Janowi Granatow w Charkowie
Panu Krzysztofowi Świderkowi - Konsulowi Generalnemu RP w Winnicy.
Panu Grzegorzowi Opalińskiemu - Konsulowi Generalnemu RP we Lwowie.
Pracownikom „Memoriału” w Katyniu, Miednoje i w Charkowie
Pani Stanisławie Afanasiewej ze Smoleńska
Pani Antoninie Mickiewicz
Pani Małgorzacie Miedwiediewej z Baru

Księżom, Zakonnikom i Siostrom Zakonnym z katolickich parafii, których spotkaliśmy na naszej drodze: Ks. Stanisławowi Gniedziejko z Sokółki, ks. Dariuszowi Stańczykowi z Wilna, ks. Janowi Puzynie z Oszmiany, ks. Romanowi Foksińskiemu z Mochylewa, legendarnemu ks. Jackowi ze Smoleńska, księdzu Wiesławowi Pęskiemu z Kijowa, Ojcu Alojzemu z Kamieńca Podolskiego, Siostrom Niepokalankom z Jazłowca.

Kochanym Polakom, których tak wielu spotkaliśmy na naszej drodze, a którzy okazali nam tak wiele serca.

Szczególne podziękowania pragniemy złożyć na ręce Panów Ambasadorów:
Pana Wiktara Gajsionaka – Ambasadora Białorusi
Pana Dmitryja Polyanskiyego - Chargé d'Affaires a.i. Ambasady Federacji Rosyjskiej w Warszawie
Pana Markijana Malskyja  – Ambasadora Ukrainy
Za życzliwość, jakiej doświadczyliśmy od władz i zwykłych ludzi na całej trasie Rajdu.
I wielu, bardzo wielu innym – DZIĘKUJEMY Z CAŁEGO SERCA.
                       
Wiktor Węgrzyn – Komandor Rajdu